Een echte wetenschapper is voor mij iemand die durft voorbij te gaan aan de grenzen van wat we al begrijpen, en de moed heeft te blijven open staan voor alles, niet alleen voor wat zijn kleine verstand kan bevatten. De waarheid is niet nodig begrepen te worden om te zijn wat het is. Ons begrip maakt niet iets tot wat het is, of verbetert het niet. Als een wetenschapper iets (nog) niet begrijpt en dat gaat afdoen als leugens en bedrog omdat de bewijzen binnen zijn eigen paradigma niet te vinden zijn is dat in essentie geen wetenschapper meer, maar een beoefenaar van sciëntisme. Want als de wetenschap wordt beoefend als een religie, is het niet beter dan enig ander bijgeloof. Problemen kun je nooit oplossen, met dezelfde denkwijze, als waarmee ze ontstaan zijn.